Τετάρτη 30 Μαρτίου σήμερα και θα ήθελα μέσα από αυτό το ιστολόγιο να ευχηθώ χρόνια πολλά σε έναν άνθρωπο που έχει δώσει και αναμένετε να δώσει πολλά ακόμη στο άθλημα που όλοι αγαπάμε. Στον Στράτο Γρίβα που, γενέθλια σήμερα, κλείνει τα 45 χρόνια. Εύχομαι υγεία, ευτυχία και διαύγεια πνεύματος για να συνεχίσει πολλές δεκαετίες ακόμα να μας προσφέρει το ήθος, την πραότητα και πάνω απ' όλα τις σκακιστικές του γνώσεις.
Επίσης θα ήθελα να αφιερώσω τα παρακάτω βίντεο σε δύο ανθρώπους που δεν είναι πια μαζί μας. Το πρώτο στον Ιάκωβο Καμπανέλλη, τον συγγραφέα της «Αυλή των θαυμάτων», της "Στέλλα" του Μιχάλη Κακογιάννη, του "Ο Δράκος" και "Το ποτάμι" του Νίκου Κούνδουρου, "Το αμαξάκι" του Ντίνου Δημόπουλου, και το στιχουργό, σε συνεργασία με συνθέτες όπως ο Μάνος Χατζιδάκις (Παραμύθι χωρίς όνομα), ο Μίκης Θεωδοράκης (Μαουτχάουζεν), ο Νίκος Μαμαγκάκης (Ο κύκλος με την κιμωλία)
Το επόμενο θέλω να αφιερώσω στον Νίκο Μπελογιάννη που ήταν ηγέτης της αντίστασης κατά των Γερμανών και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ και εκτελέστηκε το 1952 ως κομμουνιστής με την κατηγορία της κατασκοπείας. Η δίκη και η εκτέλεσή του έλαβαν μεγάλη δημοσιότητα και προκάλεσαν διεθνείς αντιδράσεις, ενώ έμειναν στην ιστορία ως παράδειγμα υπερβολικής σκληρότητας των μετεμφυλιοπολεμικών αντικομμουνιστικών διώξεων.
59 χρόνια πριν, λοιπόν, εκτελέστηκαν, στις 30 Μαρτίου 1952, ημέρα Κυριακή και ώρα 4.10΄ τη νύχτα, οι τέσσερις μελλοθάνατοι (Νίκος Μπελογιάννης, Δημήτρης Μπάτσης, Νίκος Καλούμενος και Ηλίας Αργυριάδης) μεταφέρθηκαν νωρίς το πρωί από τις φυλακές της Καλλιθέας στο στρατόπεδο του Γουδί και τουφεκίστηκαν. Η ώρα και η ημέρα της εκτέλεσης ήταν εξαιρετικά ασυνήθιστη (οι εκτελέσεις γινόταν πάντα με το πρώτο φως του ήλιου και ποτέ μέρα Κυριακή) και φέρεται να έγινε τότε για να προλάβουν οι υπέρμαχοι της εκτέλεσης τυχόν απονομή χάριτος.
Χαρακτηριστικό είναι πως μέσα σε χρονικό διάστημα μίας εβδομάδας, η κυβέρνηση Πλαστήρα λαμβάνει περίπου 250.000 τηλεγραφήματα από όλο τον κόσμο, με τα οποία πολλοί επώνυμοι και μη ζητούν τη σωτηρία του Μπελογιάννη. Ανάμεσά τους ο Σαρλ ντε Γκολ και σχεδόν όλες οι προσωπικότητες της γαλλικής πολιτικής ζωής, καθώς και 159 βουλευτές των δύο μεγάλων κομμάτων της Μεγάλης Βρετανίας. Ο Πωλ Ελυάρ, ο Ζαν Κοκτώ, ο Ζαν-Πωλ Σαρτρ, ο Ναζίμ Χικμέτ, ο Πάμπλο Πικάσσο, ο Τσάρλι Τσάπλιν είναι μερικά μόνο από τα ονόματα διανοούμενων και καλλιτεχνών που προσπαθούν να σώσουν τον Μπελογιάννη.
Παρέμβαση υπέρ του Μπελογιάννη έκανε και ο τότε Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Σπυρίδων λέγοντας: «Έχω συγκλονιστεί από το ηθικό μεγαλείο του Μπελογιάννη. Το θεωρώ ανώτερο και από των πρώτων χριστιανών, γιατί ο Μπελογιάννης δεν πιστεύει ότι υπάρχει μέλλουσα ζωή».
πώς να ζούμε και πώς να πεθαίνουμε.
Μʼ ένα γαρύφαλλο ξεκλείδωσε όλη την αθανασία.
Μʼ ένα χαμόγελο έλαμψε τον κόσμο για να μη νυχτώνει.
Καλημέρα σύντροφοι
Καλημέρα ήλιε
Καλημέρα Μπελογιάννη.
Γιάννης Ρίτσος (1952)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου