Λιλιπούπολη

Εκλογές σήμερα σε όλη τη χώρα, και με καμία σοβαρή ανάλυση δεν αλλάζει εύκολα η γνώμη του Έλληνα, ο οποίος θεωρεί, ακόμη, τον εκλεκτό της ψήφου του σωτήρα της χώρας, παραγκωνίζοντας το δικό του ενεργό ρόλο σαν πολίτης στην ανατροπή του συστήματος, και όχι των προσώπων, που τον έχουν φέρει σε αυτήν την κατάσταση. Με αφορμή λοιπόν την επέτειο του θανάτου ενός ιδιαίτερα αγαπημένου προσώπου σε αυτό το ιστολόγιο, του Μάνου Χατζιδάκι στις 15 Ιουνίου 1994, θα περιγράψουμε την όμορφη Λιλιπούπολη.

Η Λιλιπούπολη ήταν, και θα είναι για πάντα, η πόλη της ψυχής μας. Η πόλη των παιδικών χρόνων πολλών γενεών. Το 1975, όταν ο Μάνος Χατζιδάκις ανέλαβε να διευθύνει το τρίτο πρόγραμμα της Ελληνικής ραδιοφωνίας μεταξύ των πολλών που ήθελε να κάνει επιθυμούσε να δημιουργήσει και μία παιδική εκπομπή και ανέθεσε στη Ρεγγίνα Καπετανάκη να την οργανώσει. Αυτή, μαζί με την Ελένη Βλάχου που ήταν παιδοψυχολόγος (αλήθεια πόσοι παιδοψυχολόγοι συμμετέχουν σήμερα σε παιδικές εκπομπές-σκουπίδια που μας παρουσιάζουν;), έφτιαξαν ένα "πρωτότυπο" της Λιλιπούπολης, ο Χατζιδάκις ενθουσιάστηκε και η εκπομπή άρχισε να εκπέμπει καθημερινά το 1976 μέχρι το 1980.

Συντελεστές της εκπομπής ήταν η στιχουργός Μαριανίνα Κριεζή, οι συνθέτες Δημήτρης Μαραγκόπουλος, Λένα Πλάτωνος, Νίκος Κυπουργός, Νίκος Χριστοδούλου, οι τραγουδιστές Σπύρος Σακκάς, Σαβίνα Γιαννάτου, Αντώνης Κοντογεωργίου, Νένα Βενετσάνου και οι ηθοποιοί Βασίλης Μπουγιουκλάκης, Άννα Παναγιωτοπούλου, Σταμάτης Φασουλής, Λευτέρης Βογιατζής, Σαπφώ Νοταρά, Λυδία Κονιόρδου, Αλέκα Παϊζη, Μίρκα Παπακωνσταντίνου, Ράνια Οικονομίδου, Πέπεη Οικονομοπούλου, Μίνα Αδαμάκη, Θόδωρος Μπογιατζής, Νίκος Τσιλούνης, Σταύρος Μερμήγκης, Λάμπρος Τσάγκας και Μίμης Χρυσομάλλης.

Η Λιλιπούπολη, λοιπόν, είναι μία πόλη πραγματική, εάν έτσι θέλετε, κάπου πάνω στη γη. Και όπως κάθε πόλη που σέβεται τον εαυτό της, έχει και το δικό της τραγούδι. Κάτι σαν ύμνος.

Οι κάτοικοι αυτής της πόλης είναι κάτοικοι όπως σε όλες τις πόλεις του κόσμου. Είχαν και έναν ραδιοφωνικό σταθμό αλλά και έναν παπαγάλο που έβλεπε κάπως διαφορετικά τα πράγματα όταν έβρεχε.

Έναν παπαγάλο που έπρεπε να μάθει καλούς τρόπους για να κυκλοφορεί στην κοινωνία. Σε αντίθεση με το Δυστροπόμπιγγα που ήταν ... ότι και το όνομά του.

Η Λιλιπούπολη είχε και τον δήμαρχό της. Πως μπορούσε να γίνει διαφορετικά άλλωστε. Είχε και την αντιπολίτευση που πάλευε να πάρει την εξουσία.

Λαέ της Λιλιπούπολης σήκωσε πια παντιέρα. Ο λαός της Λιλιπούπολης όμως έκανε πάρτυ στο οποίο συμμετείχαν όλοι.

Κάθε πολιτισμένη πόλη όπως η Λιλιπούπολη έχει βέβαια και το μουσείο της. Είναι μαγικό να μπαίνεις σε ένα μουσείο και να θαυμάζεις όλα τα εκθέματα. Δεν θέλεις να βγεις.

Η πιο ρομαντική φιγούρα όμως στη Λιλιπούπολη ήταν η Ρόζα Ροζαλία. Σε όποια πόλη και εάν έχω πάει δεν έχω ακούσει ιστορία άλλη σαν της Ρόζας Ροζαλίας. Ταξιδέψτε μαζί της. Και εάν τη δείτε κάπου καλέστε τη στη συναυλία. Ίσως να την καταφέρετε να έρθει μαζί σας.

Και εάν έρθει, δώστε της το μοναδικό στο κόσμο, λουλούδι της Λιλιπούπολης. Σίγουρα θα της αρέσει. Εάν πάλι δεν έρθει, δεν πειράζει. Κράτησε το στη καρδιά σου. Κάποιος σε αγαπάει και δεν το ξέρει. Κάποιον αγαπάς και δεν το ξέρεις.

Θα μπορούσαμε να γράψουμε και να περιγράψουμε πολλά για αυτήν την πραγματική πόλη. Ας αφήσουμε όμως όλοι την παιδική φαντασία που κρύβουμε βαθιά μέσα μας και ας σκεφτούμε πως θα πραγματοποιήσουμε το χτίσιμο της δικής μας πόλης. Θα βρούμε πολλούς Χαρχούδες και Δυστροπόμπιγγες. Ποιόν θα αφήσουμε να μας πλανέψει; Κανέναν. Γιατί δεν είμαστε Ζουλού.

Αντίο Λιλιπούπολη. Αντίο. Νέα κυβέρνηση από αύριο; Καληνύχτα σε όλους.